Vervolg reactie RJ Mulder op 2e brief J Haasnoot

Dat het niet goed gaat/ging met de partij heeft alles te maken met het feit, dat we blijkbaar niet in staat geweest zijn, om mensen om ons heen te verzamelen waarop we konden vertrouwen, blindelings. Geen egotrippers, geen mensen met een verborgen agenda, gewoon betrouwbare capabele mensen met hart voor de zaak. Mensen die de scheiding tussen politiek en bestuur respecteren. En die bereid zijn zich in te zetten voor een partij die, als we naar het kiezerspotentieel kijken, het verschil in de Nederlandse politiek heel duidelijk zou kunnen maken. Waarom is dat dan niet gelukt? Niet omdat we geen goede gekwalificeerde mensen in onze gelederen hadden. Maar wel omdat er steeds weer elementen binnen de partij het nodig vonden om op cruciale momenten zand in de goed lopende machine te gooien. Dat is bij de laatste verkiezingen weer gebeurd, ik kom daar op terug.

Veelbelovend  verleden                                                                                                                                                              Het was in het verleden niet allemaal kommer en kwel. Ik herinner me de uiterst positieve, vrolijke Algemene Ledenvergaderingen bijvoorbeeld die we zo’n tien jaar geleden hielden op het mediapark in Hilversum. Toen was er eenheid en een positieve kijk op de toekomst. Wij zouden nooit dezelfde fout maken die andere ouderenpartijen voor ons in het verleden hadden gemaakt, no way!  En kijk nou eens?

 Het eerste debacle                                                                                                                                                                      Het begon al vier jaar geleden. (*TK verkiezing in 2017)

We stonden op tien zetels in de peilingen. Verschillende prominenten binnen de partij hadden zich kandidaat gesteld en begonnen zich al warm te lopen voor een zetel in de Tweede Kamer. Een van de speerpunten in ons verkiezingsprogramma was op dat moment (evenals nu overigens)  verlaging van de AOW leeftijd terug naar 65 jaar. Hoe dat betaald moest worden was nog eventjes een probleem maar het zou en het moest. Een paar onduidelijke hoogleraren  uit Tilburg hadden uitgerekend, dat die verlaging op de lange termijn best betaald kon worden en dus konden we ermee aan de weg gaan timmeren.

Totdat iemand binnen het HB op het illustere idee kwam om die verlaging niet als speerpunt te hanteren maar als breekpunt bij eventuele coalitieonderhandelingen. Geweldig idee, moest onze lijsttrekker Henk Krol maar even verkopen. En dat ging gruwelijk mis. Mind you, we hadden toen twee zetels in de Tweede Kamer. En dan op basis van peilingen zo hoog van de toren blazen, hoe kom je erop!!  We tuimelden van tien naar vier zetels, die we uiteindelijk gelukkig ook nog gehaald hebben maar de kans (op tien) was verkeken. Ook al kon Jan Nagel nog vanaf  het podium roeptoeteren, dat we ons zetelaantal toch maar hadden verdubbeld. Ik ben vroeg naar huis gegaan.

Het tweede debacle

En dan komt 2020 in beeld. In de tussenliggende periode heeft onze politieke tak het voor elkaar gekregen dat we weer aan het stijgen zijn en begin 2020 op tien zetels in de peilingen staan met uitzicht op elf. Dat we in de afgelopen drie jaar kans gezien hadden om de rust binnen de partij althans naar buiten toe te bewaren, speelt hierbij natuurlijk ook een grote rol. Maar dan gebeurt het.

Er is een gerucht. Geert Dales zou zich ook kandidaat willen stellen voor een zetel in de Tweede kamer bij de volgende Tweede Kamer verkiezingen. Iedereen in rep en roer. Dan moet hij aftreden als voorzitter werd alom geroepen. Met  name binnen de Adviesraad, de verzameling provinciale voorzitters. Want als voorzitter kan hij invloed op de kandidatenlijst uitoefenen en dat is verre van integer. Ook zou er een bondje met Henk Krol zijn gesloten. Dus iedereen op tilt. Uiteindelijk heeft dat geresulteerd in een brief van de Adviesraad aan Geert Dales waarin gedreigd werd het vertrouwen in hem op te zeggen. Ik heb je mijn visie hierop  in een eerder schrijven ooit gegeven.

Ondanks mijn herhaalde adviezen dit niet te doen, vanwege de te verwachten negatieve effecten in de media, werd de brief toch gezonden. Met als gevolg een bijna onmiddellijke terugval van tien naar één zetel in de peilingen. Dat is de ultieme reden, dat we nu zo’n slecht verkiezingsresultaat behaald hebben en dat de partij op de rand van de afgrond balanceert. Natuurlijk komt daar bij de wijze waarop in de afgelopen verkiezingsperiode is geacteerd.

Dat begon al met het in de media brengen van onvrede binnen het corps van de tien hoogst geklasseerde kandidaten. Hoe stom kan je zijn om alleen op basis van onvrede met je plaats op de kandidatenlijst en het wellicht op intermenselijk gebied niet helemaal met elkaar kunnen opschieten zo’n heisa te schoppen in de media. Daarmee je eigen kansen om zeep helpend.

Vecht je meningsverschillen na de verkiezingen uit, binnen de fractie. Ga met elkaar een biertje drinken en maak er wat moois van.  Maar dat is deze egotrippers niet gegeven. Zelfs toen er toch nog een beetje licht aan de horizon begon te schijnen , voorzichtige stijging van één naar twee misschien zelfs naar drie zetels, zagen diezelfde leden kans om ook die positieve wending om zeep te helpen. Was het dan toch waar dat betrokkenen gezworen hadden om hoe dan ook de verkiezingen tot nul zetels te reduceren?

De rol van het HB

Lekken en ruzie maken in de media, door een kleine groep leden, hebben deze verkiezingen de das om gedaan. Maar ook de wijze waarop de lijsttrekker voor deze verkiezingen werd gekozen. Ineens kwam daar Liane den Haan uit de hoge hoed tevoorschijn. Een vrouw met een verleden van ruzies en conflicten. Maar haar toespraakje op de ALV was overtuigend en trok velen over de streep.                                                                         Ten onrechte blijkt nu. Dat je een prima wetsontwerp betreffende een van de speerpunten van het verkiezingsprogramma niet wil verdedigen,  wellicht omdat het werd opgesteld door de vorige fractie, waar je ook al niet mee door één deur kon, is onvergefelijk. En dan heb ik het nog niet eens over haar vrijage met D66, de partij waarmee 50PLUS van begin af aan op voet van oorlog verkeert met betrekking tot het pensioendossier. Iedereen die in het begin deze lijsttrekker het voordeel van de twijfel heeft gegeven, moet toch langzamerhand tot de conclusie zijn gekomen, dat we hier een wolf in schaapskleren hebben binnen gehaald.
Dus toch gehackt Jaap?

Het in zee gaan met Liane den Haan valt het HB te verwijten.  In mindere mate het verdere verloop van de ellende rond de verkiezingen.  Het HB  heeft op de achtergrond getracht er nog wat van te maken. In anonimiteit, ervoor wakend dat het conflict niet nog breder in de media zou worden uitgemeten dan op dat moment al het geval was.  Het is derhalve  onterecht de schuld voor dit debacle geheel bij het HB neer te leggen.

Ik hoop en zal er ook voortdurend op aandringen dat wat betreft het verstieren van de verkiezingen de onderste steen boven komt. Hier mag niemand mee weg komen. Als jullie willen dat in de toekomst alleen betrouwbare integere mensen zonder verleden de partij moeten gaan leiden, zal er wat met het rapport van de evaluatiecommissie moeten gebeuren.  Zo niet dan blijft het probleem tot in lengte van dagen door etteren.

Overigens moet mij van het hart, dat tenminste twee van de door jullie naar voren geschoven kandidaten een op zijn minst discutabele rol hebben gespeeld bij het ontstaan en de verdere ontwikkeling van het debacle maart/april vorig jaar. Dan denk ik aan het beïnvloeden van alle Statenleden en het achter mijn rug om benaderen van kaderleden in Brabant om de kant van de tien opstandige voorzitters te kiezen. Een voor mij nog altijd onbegrijpelijke misser.

Interim bestuur of ordinaire coup?   

Terugkomend op jouw artikel kwalificeer ik dat als een prachtig verhaal, dat uiteindelijk leidt tot maar één doel namelijk een greep naar de macht. Ik ga niet zover om te spreken over een ordinaire coup. Daarvoor acht ik de leden die met jou samen het plan voor een interim bestuur hebben bedacht te hoog. Maar dat het een onverstandige move is, die nu al binnen de partij tot heftige discussies leidt en wellicht tot een schisma, leidt geen twijfel. Waarom niet de Koninklijke weg bewandeld en gewoon tegenkandidaten voor de bestuursverkiezing gesteld, die dan vervolgens op de door jullie gewenste democratische weg zouden kunnen worden gekozen? En dan ten tweede hoe hadden jullie gedacht met een heel nieuw betuur, dat bovendien voor het grootste deel uit politieke vertegenwoordigers zou gaan bestaan en niet uit bestuurders, de belangrijke weg naar de gemeenteraadsverkiezingen af te leggen? Ik had jullie hoger in geschat.

Ten slotte moet mij van het hart, dat de manier waarop dit plan achter de rug van mijn bestuur en wellicht van meer besturen is geregeld bepaald niet de schoonheidsprijs verdient. Wij in Brabant voelen ons in ieder geval behoorlijk gepasseerd. En dat is niet bevorderlijk voor een positieve grondhouding ten opzichte van jullie initiatief. En daar wil ik het bij laten.

Tot slot

Ik weet op dit moment niet of het amendement in stemming wordt gebracht of niet. Maar mocht dit wel het geval zijn, dan denk ik dat je het niet gaat halen en dan is er een hoop kapot gemaakt hetgeen niet nodig was. Daarom verzoek ik jullie het amendement in te trekken nu het nog kan en de partij daarmee een eerlijke en democratische kans te geven op een betere toekomst.

Met vriendelijke groet,
Roelof Jan Mulder