Liane den Haan, Woerden (Utrecht)
Directeur ANBO, Kandidaat lijsttrekker 50PLUS
21 september 2020
Het pensioen van de toekomst
Het pensioen is al jaren verhit onderwerp van gesprek. Dat is niet zo gek want er is al meer dan een decennium veel over te doen.
In 2011 lag er een pensioenakkoord waar de overgrote meerderheid van de geraadpleegde achterbannen van alle betrokken organisaties en politieke partijen zich achter kon scharen, zo ook ANBO. Helaas is er toen binnen de FNV een enorme campagne gevoerd door de twee grootste bonden FNV Bondgenoten en Abvakabo. Tegen het, zoals zij dat noemden, casinopensioen. Daarmee is toen de FNV als totale vakcentrale op losse schroeven komen te staan. Dat heeft niet alleen grote schade opgeleverd aan de vakbeweging maar ook aan het pensioenstelsel. Pas 9 jaar later kwam men weer tot een nieuw “pensioenakkoord”.
Het pensioenakkoord dat dit jaar voor de zomer is bereikt is niet meer dan een hoofdlijnenakkoord. Een raamwerk waarin is afgesproken dat de desastreuze rekenrente verdwijnt, er worden geen grote buffers meer opgebouwd en de kans op indexeren stijgt. Helaas is het dan wel zo dat de er een kans op korten is als het minder goed gaat. Maar dat is iets waar we nu ook mee te maken hebben. Een pensioenexpert legde mij in één zin het nieuwe stelsel uit. In plaats van nu zeker minder is het straks minder zeker. Maar laten we eerlijk zijn, de pensioengarantie die we dachten te hebben in het huidige stelstel is ook een wassen neus en niet waarheid gebleken.
Het raamwerk dat er ligt biedt goede uitgangspunten voor het uitwerken van het hoofdlijnenakkoord. En daar begint vervolgens de “hoofdpijn”. Pas als deze uitwerking klaar is kunnen we spreken van een echt pensioenakkoord.
In die uitwerking moeten we kijken naar een drietal fases. De overgangsperiode van nu tot de invoering in 2026, het omzetten van de huidige rechten in een nieuw stelsel (transitie) en het nieuwe stelsel zelf, waarvoor de regels nog in wetgeving moeten worden vastgelegd. En daar zitten nog veel “losse eindjes”.
Pas als die allemaal aan elkaar zijn geknoopt, àls dat lukt, dan is er sprake van een echt pensioenakkoord. En pas dan kunnen we met elkaar ja of nee, of voor of tegen zeggen.
De verwachting is dat het nieuwe stelsel niet voor 2026 kan worden geëffectueerd. Dat betekent dus dat we, gezien de huidige situatie, voor de tussenliggende periode iets moeten doen. Doen we dat niet dan gaan gepensioneerden er nog verder op achteruit. En dat is onverteerbaar gezien het feit dat het pensioen de afgelopen 10 jaar al zo’n 20% aan koopkracht heeft verloren..
Voor- of tegenstander van het overeengekomen raamwerk, we willen allemaal hetzelfde. Namelijk dat de pensioenen van de huidige generatie senioren èn dat van onze kinderen en kleinkinderen wordt veiliggesteld, dat koopkrachtverlies wordt tegengegaan en dat iedereen qua inkomen mee kan blijven doen aan de samenleving.
Laten we samen onze energie stoppen in dat wat wij WEL willen zien in die uitwerking. Laten we samen oplossingen zoeken en geen negatieve energie besteden aan iets dat al besloten is en niet meer wordt teruggedraaid. Laten we al onze positieve energie stoppen in het bedenken van de oplossingen. En strijden voor een goede uitwerking van het raamwerk. Zodat àls er een compleet en ècht uitgewerkt pensioenakkoord ligt wij er alles aan gedaan hebben om dat zo goed mogelijk voor onze achterban voor elkaar te boksen!